اعلامیه جمعیت محمدیه مصر در واکنش به پافشاری سعودی بر ویرانه نگهداشتن جنت البقیع،1371 قمری

بقیع پیش از سلطه سعودیان بر مدینه، یکی از شگفتیهای بینظیر دنیا بود و نمونههای ارزشمندی از دورههای معماری اسلامی و ساختمانسازی و تحولات آن را داشت آنچنانکه در دنیای هنر چون کبریت احمر کمنظیر بود. نمای پرشکوه و تأثیرگذار بقیع که برترین خاطرات را بازگو میکرد انسان را بهسوی عزت و مجد و ایمان سوق میداند ولی به نام دین مظلوم، به ویرانهای تبدیل شد.
در حدود سی سال پس از تخریب بقیع، موج دوم تلاشهای علما و علاقهمندان بقیع باعث شد تا خبری مبنی بر وعده حکومت سعودی نسبت به بازسازی مختصر و ایجاد سایبان برای حرم ائمه بقیع در مطبوعات برخی از کشورها ازجمله ایران و عراق منتشر شود، دولت سعودی در نشریه ام القری بهشدت این خبر را تکذیب و انکار کرد.(رک: (http://baqi.ir/file/5/attach2020063559253398270416.pdf در پاسخ به این انکار و تکذیب، جمعیت محمدیه مصر که از شعب صوفیان شاذلی هستند طی بیانیهای ضمن، این تکذیبنامه و پای فشردن سعودیان بر اهانت به مزار اولیاءالله را محکوم کرد، این واقعه بهتفصیل در مقاله مستقلی طرح خواهد شد:
گزیدهای از بیانیه این جمعیت:
(برگرفته از مجله المسلم شماره مخصوص ذی القعده سال 1371، نوشته اعزاز مصطفی محیی الدین با تشکر از جناب آقای رضا تقی زاده برای در اختیار گذاردن تصویر سند.)
در شماره اوایل شعبان، نشریه درخشان (امالقری) که حکومت سعودی آن را منتشر میکند و در شوال سال 1371 هجری قمری وارد کتابخانه جمعیت عشیره المحمدیه شده است، تکذیب تندی را درباره خبر مندرج در مطبوعات عراق و دیگر مطبوعات کشورهای اسلامی مطالعه کردم. این خبر درباره به نتیجه رسیدن مذاکرات علامه بزرگ محمدحسین آل کاشف الغطاء و علامه جلیل سید العراقین (مراقین) با حکومت سعودی بود. این مذاکرات درباره پایان دادن به هتک حرمت قبور ائمه اسلام در قبرستان بقیع در مدینه منوره و ساخت دیواری پیرامون این قبرها بود. قبوری که گنجینه خاطرات و یادگاران پدران و اجداد پیشین ما هستند که خیرات دین و دنیا را برای ما به ارث گذاشتند.
نشریه ام القری نوشته «حکومت عربی سعودی این خبر را بهطور قاطع تکذیب کرده و تأکید میکند که این حکومت هیچگاه با امری که مخالف دین حنیف اسلام است، موافقت نخواهد کرد.»
بقیع پیش از سلطه سعودیان بر مدینه، یکی از شگفتیهای بینظیر دنیا بود و نمونههای ارزشمندی از دورههای معماری اسلامی و ساختمانسازی و تحولات آن را داشت آنچنانکه در دنیای هنر چون کبریت احمر کمنظیر بود. نمای پرشکوه و تأثیرگذار بقیع که برترین خاطرات را بازگو میکرد انسان را بهسوی عزت و مجد و ایمان سوق میداند ولی به نام دین مظلوم، به ویرانهای تبدیل شد؛ که کلاغان در آن آشیانه کرده و جغدان به نوحهخوانی پرداختند.
هیچکس نگفت که در دین اسلام تخریب و خرابکاری و عقبماندگی نیست و آسیبی که اسلام از ویران کردن بناها و بقاع بقیع دید، کمتر از آسیب نابود شدن ذخایر نفیس روضه شریف پیامبر نبود چراکه این قبور مطهر ثروت بی جایگزین اسلام بود...